Barack Obama: Pemimpin Yang Diharapkan, Namun Diselubungi Kontroversi
Kebanyakan masyarakat dunia, terutama di Timur Tengah, berkeyakinan bahawa Presiden Barack Obama akan membawa pendekatan yang lebih lembut dan inklusif berbanding pendahulunya, George W. Bush. Mereka mengharapkan Obama dapat menjadi pengantara yang adil dalam menyelesaikan konflik Timur Tengah, khususnya pertikaian panjang antara Israel dan Palestin. Harapan ini tercetus kerana retorik Obama yang membawa mesej perubahan dan kebebasan. Namun, apabila melihat sokongan kuat beliau terhadap Israel, ramai yang mula meragui sama ada Obama benar-benar mampu membawa perdamaian yang diidamkan.
Hubungan Obama Dengan Israel: Pengaruh Yang Sukar Dielakkan?
Pada 23 Julai 2008, Obama melawat Yad Vashem, sebuah memorial Holocaust di Jerusalem. Dalam lawatan tersebut, beliau dilihat mengenakan yarmulke, penutup kepala tradisi Yahudi, sambil memberikan penghormatan di Hall of Remembrance. Gambar-gambar yang tersebar menunjukkan keakraban beliau dengan tradisi Yahudi, sesuatu yang jarang dilakukan oleh pemimpin bukan Yahudi pada masa itu.
Tidak cukup dengan itu, Obama turut melakukan ritual di Tembok Ratapan (Western Wall), yang biasanya hanya dilakukan oleh masyarakat Yahudi untuk berdoa dan menyampaikan hajat secara rahsia. Tindakan ini menjadi tanda tanya besar kepada masyarakat dunia—adakah ini menunjukkan bahawa Obama mempunyai hubungan rapat dengan kepimpinan Yahudi dan Israel? Atau adakah ini sekadar satu simbolik bagi memperlihatkan keterbukaan beliau kepada semua pihak?
Fakta Nama: Barack Obama dan Pengaruh Yahudi
Nama "Barack" yang digunakan oleh Obama berasal daripada perkataan "baruch", yang bermaksud diberkati dalam bahasa Ibrani. Ini adalah nama yang biasa digunakan dalam kalangan masyarakat Yahudi. Malah, bekas Perdana Menteri Israel, Ehud Barak, juga menggunakan nama yang sama. Nama kedua Obama juga hampir sama dengan "Ahabah", sebuah nama yang kerap digunakan dalam upacara keagamaan Yahudi, terutamanya dalam majlis-masjlis di synagogue. Walaupun hal ini mungkin tidak lebih daripada kebetulan, ia tetap menarik perhatian mereka yang skeptikal terhadap kecondongan politik Obama.
Sokongan Yahudi Amerika Syarikat Kepada Obama
Ketika pemilihan Presiden Amerika Syarikat pada tahun 2008, Obama menerima sokongan yang luar biasa daripada komuniti Yahudi di negara tersebut. Berdasarkan kajian, 77% daripada masyarakat Yahudi di Amerika memberikan sokongan kepada beliau, berbanding hanya 21% yang menyokong calon Republikan, John McCain. Malah, di kawasan seperti Connecticut dan Massachusetts, sokongan kepada Obama dalam kalangan pengundi Yahudi amat ketara.
Pada November 2008, Rahm Emanuel (seorang Yahudi, anak seorang warga Israel) baru sahaja ditawarkan jawatan oleh Obama sebagai White House Chief of Staff. Lebih mengejutkan lagi, mentor Obama sendiri iaitu Abner Mikva menyatakan "Obama akan menjadi Presiden Yahudi pertama Amerika Syarikat" dalam Jerusalem Post pada 5 November 2008.
Salah satu sebab sokongan kuat ini adalah kenyataan dan pendirian Obama mengenai keselamatan Israel. Dalam ucapannya kepada American Israel Public Affairs Committee (AIPAC) pada 2 Mac 2007, beliau menegaskan bahawa hubungan istimewa antara Amerika Syarikat dan Israel adalah sesuatu yang tidak boleh dirunding. "Tanggungjawab kita adalah untuk memastikan keselamatan Israel, sekutu paling rapat kita di rantau ini," kata Obama. Beliau juga menekankan bahawa Amerika Syarikat perlu menjadi rakan setia yang akan sentiasa membantu Israel mempertahankan diri daripada ancaman.
Tokoh Yahudi Dalam Lingkaran Pentadbiran Obama
Selepas memenangi pilihan raya, Obama mula membentuk kabinetnya. Salah satu keputusan yang mencuri tumpuan adalah pelantikan Rahm Emanuel sebagai Ketua Staf Rumah Putih. Emanuel bukan sahaja seorang Yahudi, malah beliau juga pernah berkhidmat dalam tentera Israel semasa Perang Teluk. Emanuel dikenali dalam dunia politik dengan gelaran "Rahmbo", seorang tokoh yang agresif dan tidak gentar mengambil risiko. Pelantikan ini disambut baik oleh masyarakat Yahudi, yang melihatnya sebagai satu tanda sokongan kuat Obama terhadap Israel.
Selain Rahm Emanuel, Obama turut memilih beberapa tokoh lain yang mempunyai kaitan rapat dengan komuniti Yahudi Amerika Syarikat. David Axelrod, penasihat strategi kempen Obama, serta Dennis Ross, yang dilantik sebagai penasihat kepada isu-isu Timur Tengah, adalah antara individu yang dipercayai dapat membantu Obama menangani isu-isu kompleks di rantau tersebut dengan lebih berkesan.
Harapan dan Kekecewaan Palestin
Walaupun ramai yang berharap bahawa Obama akan bersikap lebih adil dalam isu Israel-Palestin, kenyataannya agak mengecewakan. Obama secara konsisten menunjukkan sokongan tidak berbelah bahagi kepada Israel, malah pernah dengan tegas menyatakan bahawa Yerusalem akan menjadi ibu kota Israel. Kenyataan ini jelas menyempitkan lagi peluang Palestin untuk mewujudkan negara merdeka dengan ibu kotanya sendiri di Yerusalem. Bagi rakyat Palestin, kenyataan ini bukan sahaja meremukkan harapan mereka, malah ia juga mencerminkan bahawa Obama tidak berbeza jauh daripada presiden-presiden sebelumnya yang terus tunduk kepada tekanan politik dan lobi Yahudi.
Tokoh seperti Akiva Eldar dan Gideon Levy, kedua-duanya penulis di surat khabar Israel Haaretz, menyuarakan harapan agar Obama dapat mengambil pendekatan yang lebih berani dan bebas daripada pengaruh lobi Yahudi. Mereka berharap agar beliau mampu mengatasi tekanan yang sering datang daripada kumpulan seperti AIPAC, yang dilihat sebagai satu kuasa besar dalam membentuk dasar luar Amerika terhadap Israel dan Palestin. Levy menekankan bahawa jika Obama benar-benar ingin menjadi "sahabat Israel" yang sebenar, beliau seharusnya berusaha untuk menghentikan kepungan di Gaza, mengakhiri boikot terhadap Hamas, dan memulakan dialog yang lebih inklusif dengan semua pihak yang terlibat dalam konflik ini.
Jalan Ke Hadapan: Impian Perdamaian Yang Masih Jauh
Pada akhirnya, apa yang kita lihat adalah seorang pemimpin yang membawa harapan besar, tetapi terikat dengan realiti politik yang sukar. Obama mungkin memiliki niat untuk membawa perubahan, tetapi dengan tekanan yang begitu besar daripada lobi Yahudi serta komitmen Amerika Syarikat terhadap Israel, perubahan tersebut sukar untuk direalisasikan. Masa depan Palestin masih kelihatan suram, dengan lebih banyak cabaran menanti untuk mendapatkan kemerdekaan sebenar.
Namun begitu, tidak dinafikan bahawa Obama berjaya mencetuskan perbincangan yang lebih luas tentang peranan Amerika Syarikat di Timur Tengah. Walaupun langkah-langkah beliau sering kali tidak memenuhi jangkaan masyarakat Palestin, beliau tetap berusaha untuk menjaga hubungan dengan semua pihak yang terlibat dalam konflik ini. Dunia kini masih menunggu—adakah akan muncul seorang pemimpin yang benar-benar mampu membawa keadilan dan perdamaian yang hakiki kepada rantau yang telah lama bergolak ini?
Kesimpulan: Obama, Harapan Yang Terus Dipertikaikan
Barack Obama telah meninggalkan kesan yang mendalam dalam sejarah politik dunia. Beliau dianggap sebagai seorang pemimpin yang berkarisma dan bijaksana, tetapi juga sebagai seorang yang tidak dapat mengelak daripada tekanan lobi dan kepentingan politik domestik. Bagi masyarakat Palestin, Obama mungkin bukan jawapan kepada masalah mereka, tetapi bagi dunia, beliau tetap menjadi simbol harapan kepada perubahan.
Apakah jalan ke hadapan untuk Palestin dan Israel? Hanya masa yang akan menentukan, tetapi apa yang pasti adalah bahawa dunia memerlukan pemimpin yang benar-benar berani, yang sanggup berdiri untuk keadilan dan kesaksamaan, tanpa mengira tekanan dan kepentingan politik. Barack Obama mungkin telah membuka pintu perbincangan, tetapi terpulang kepada generasi seterusnya untuk melangkah masuk dan membawa perubahan sebenar.